Over de helft!

Ik geniet van Suriname. Van de zon met al haar warmte. Mijn project, waar ik elke dag weer een beetje meer de Surinaamse keuken leer kennen. Ik geniet van alle verse sapjes en uiteraard de cocktails. Maar bovenal geniet ik van de rust, niets moet en alles mag.

Inmiddels heb ik al twee weken achter de rug bij mijn 2e en laatste project. Wat heb ik het naar mijn zin en de mensen zijn zo lief. Een duidelijk contrast met mijn andere project. Elke dag wordt mij weer verteld dat ik een geschenk van god ben, dat ik hun dagen verlicht en dat mijn glimlach hun glimlach wordt. Ik kan dan ook niet anders dan met plezier naar mijn project gaan. Alhoewel.. Sinds er een meneer dagelijks bidt voor mij zodat ik niet door de regen hoef te fietsen, moet ik steeds door de regen fietsen. Al twee keer ben ik op blote voeten naar huis gefietst, omdat het water tot aan mijn enkels stond. Gelukkig zijn het hier vaak regenbuien, en verschijnt de zon wel dagelijks. Uiteraard is het dan zo weer rond de 30 graden.

Aan het begin van de dag help ik de zuster mee in de keuken. Hier wordt al het eten zelf vers klaargemaakt en er wordt rekening gehouden met iedereen. Mijn werk is vooral uien en knoflook snijden, de afwas en het maken van stroop (ranja) voor de mensen. Na een uurtje te hebben geholpen in de keuken, help ik een aantal bewoners naar de veranda. Hier vinden activiteiten plaats of kunnen we gezellig met elkaar kletsen. Niet elke dag is er een activiteit en dat is eigenlijk eeuwig zonde. Hier ga ik komende weken meer op inspelen, door activiteiten te verzinnen en uiteraard samen te doen. Uiteraard zijn suggesties altijd welkom

Afgelopen week heb ik elke ochtend van een mevrouw koffie gehad. Bij ons is geprobeerd in te breken, wat gelukkig niet gelukt is. Maar de gasflessen zijn wel meegenomen en aangezien de waterkoker het al een aantal weken eerder had begeven, kon ik geen koffie drinken. Iedereen die mij kent, weet dat ik koffie in de ochtend nodig ben. Die mevrouw moet hetzelfde hebben gedacht en zo hebben we elke ochtend gezellig koffie gedronken. Daarnaast heb ik ook een aantal keer mens erger je niet gespeeld, uiteraard gewonnen en daarvoor kreeg ik een warm applaus van alle bewoners. Gezelligheid is er zeker, maar ik merk door het stilzitten dat mijn lichaam stijfjes wordt. Gelukkig kan ik lekker “fanatiek” meedoen op dinsdag met de bejaardengym. Tja van handballen in di da dolle dames 1 naar bejaardengym in Suriname.. kleine overgang

Op 12 en 13 maart 2017 heb ik voor het eerst in mijn leven Holi Phagwa meegemaakt. Wat een belevenis en wat heb ik intens genoten. Zondagavond de Holi verbranding, al het kwade wordt verbrand. Uiteraard hoort daar een groot feest bij en het feest ging maandag vrolijk voor ons verder. We hebben thuis bij een Hindoestaanse man roti gegeten en zijn daarna vertrokken naar de palmentuin. Jullie hebben de foto’s waarschijnlijk wel gezien, dus echt verdere uitleg hoef ik niet meer te geven. Stiekem zal ik elk jaar wel Holi Phagwha willen meemaken in Suriname! Aankomend weekend ga ik voor een aantal dagen naar het binnenland. Voor mij een hele uitdaging, want daar zijn ook veel beestjes. Hopelijk overleef ik het